Dinsdag 12 december 2006, dag :D

Ik zou wel eens willen weten wie die goede teller is! Want we zijn weeral een paar daagskes verder en ik ben te moe om nog maar de moeite te doen en te tellen welke dag vandaag is...
Die warmte pakt op mij... soms als ik te lang ergens binnen ben voel ik het zelfs aan mijn longen en kan ik amper ademhalen... wat ik ook nog nooit meemaakte in mijn leven zijn zweetdruppeltjes op mijn gezicht :s nu heb ik er praktisch alle dagen van!
Het moe zijn is puur door de warmte... want zoals als u waarschijnlijk al denkt, heel veel steek ik hier nu ook niet uit! Het beste wat je kan doen is... NIETS! Zelfs van liggen in de hangmat met een boek krijg je me al aan het zweten!

Nu andere koek! Buiten is er een storm aan de gang! 't Is nog steeds wel snikkeheet maar ik vind die tropische stormen hier echt wel heerlijk! Zo een keer veranderen van weerke!
De regen komt hier echt met bakken uit de hemel, er staat een wind van 'k ga u gaan hebben, bliksem en donder.... echt schoon om naar te kijken...
Het enigste nadeel is... we zijn in Paraguay! Dus die dingen gaan hier wel vaker gepaard met elektriek die wegvalt! En nie plaatselijk maar heel Paraguay!!! :) We zijn nu dinsdag en ik denk dat we er op 1 week tijd al vier keer van gehad hebben! Kaarsjes tijd dus... echt gezellig ze... alle ik vind dat toch... das zo keer iets anders zo...
Als het in België te veel regende dan kreeg ik na een paar dagen een heel erge down in mijn emotionele curve. Hier wordt ik overspoeld door... nja, in de eerste plaats water maar dan qua emoties... bangheid, blijheid, nieuwsgierigheid,spannendheid,wildheid.... :D heel veel adrenaline!!! Toen vorige vrijdag den boom van voor het huis neerknalde kreeg ik het helemaal!
Hehe, gelukkig op de straat en geen gewonden... ik vond het fantastisch om gewoon te kijken en alles in me op te nemen! En dan in Villeta waar het echt pikke pikke donker is... nja zonder licht in heel Paraguay... :s nu jah, dan is de sterrenhemel echt helemaal op zijn mooist... 'k heb me vrijdag gezet met een paar kaarskes op de grond en ben begonnen aan een briefje voor Lene :) zoals in de oude tijden! Helemaal zoals ik het graag heb! Zo gesjellig gesjellig...

Jaja... Paraguay... hier zit je dan, aan de andere kant van de wereld, wel en niet helemaal alleen...
Ik zat al vaker met een vreemd gevoel afgelopen weken... geen dipje maar ik weet niet hoe ik het moet omschrijven... hier zijn ze, net als bij jullie waarschijnlijk, al even bezig met de kerstaankledingen. Alleen hier klopt het niet helemaal :s kerstmannen die met 45 graden over straat lopen, plastieken kerstbomen met veel te veel lichtgeflikker in den hof... het maakt dat je je een beetje vreemd voelt in je binnenste... gemis naar hoe het thuis zal zijn... waar jullie zijn... wat jullie doen... hoe zouden Jos en Potolski kerst vieren... wat zou er in hun pakje onder de boom zitten? In de hemel spelen de engelen drum en houden spektakel met de lichtjes...
Ik mis jullie... een beetje meer als normaal... heel veel dus...

Liefs, Paulien... x

Donderdag, 7 december 2006 (het dagnummer ontglipt me al even!)

*Snif* kuchkuch.... snuit, theetje....zakdoekje...
Hehe, dien airco werkt op me... daarom dat ik er een tijdje niet kon zijn...
Sorry... ik zal het nooit meer doen :(

Haha :) in alle werkelijkheid was ik mijn muzeke een beetje grondig kwijt!
Maar!!! Ik heb hem terug gevonden in Brazilië :D
Ik ben begonnen aan mijn tweede weekje van de grote vakantie! (12 weken :p)
Maar ik voel me herenigd met jullie hoor... hier buiten is het eens Belgische weer, de regen valt met bakken uit de hemel, de straten zijn rivieren (riolering moeten ze hier nog uitvinden :)) en ik ben heel erg blij!!! Gunder denkt waarschijnlijk bij under eigen zeg, zot kind!
Regen, wij hebben der hier alle dagen van maar ik kan u wel vertellen dat zo een goeie vlaag echt zalug kan zijn na al die hitte hitte hitte!

Mijn vakantie verhaaltjes tot nu toe...
Om mijn 100 dagen in Paraguay te vieren had mijn papi er niet beter op gevonden dan een campamento te organiseren! Iedereen zot enthousiast natuurlijk :) ik zag dat ook helemaal zitten :p mijn klasje... al die zotte paraguayanen 't zou wa geven, hehe....
Ook een aantal Belgen uitgenodigt... ik had verwachtingen! Wat me meestal slecht bevalt :s
En het was ook zo... hier in Paraguay gaat dat van: 'Jah, natuurlijk komen we! Zo wijs! Si en la...'
Tot 2 dagen dervoor... dan komen ze met hun excuses :s ja, lap zeg 'k zal nog een keer iets organiseren! Ik was wel redelijk wat teleurgesteld.
Om 3 uur aan de schoolpoort waren we met mij erbij met 8 man in totaal (van school he)
*zucht* ik had inkopen gedaan voor zowat 30 man :s en we waren alles samen misschien met 12
Nu al bij al hebben we ons zot geamuseerd ze! Maar het was mijn eerste en laatste kamp dat ik organiseerde! Ze waren al bezig van nog eentje op het einde van de vakantie! Jah tararara ze kunnen het op underen buik schrijven!
Vanal die tijd dat ik hier ben heb ik nog nooit zoveel gestresst... jah, tzal waarschijnlijk wel zijn reden hebben :s ik denk dat het is omdat ik hier eigenlijk nooit iets doe en dan ineen keer in gang schieten... jah das niet niets ze! Hehe... maar ik hoop echt dat die luiheid niet te fel doorbreekt in mijn leventje hier want ik zie dat niet echt zitten voor als ik dan terug kom enzo... maar voorlopig nog alles opt gemakske, enen dag me ne keer en we zien wel wat er morgen komt! Dat is de levensles in mijn stukske van de dag :D

Brazilië dus :) daar heb ik mijn rust en mijn muze terug gevonden!
Donderdag was ik nog even gaan uitzetten samen met mijn klein broerke...
Deze keer was het een mannelijke 'quinze' van enen Marcos ofzo :) das wel fijn ze, mijn broer Edu is 15 al zijn klasgenootjes rond de 15, ik ben zijn "zus" en ik wordt echt overal mee uitgenodigt met als gevolg dat ik hier nogal wat feestjes afloop!
Hmm we waren dus naar dat feestje... tot 11u30, vroegjes want de dag derna zouden we reizen...
Rond 4u30 bedje uit :s ge moet weten ik heb altijd al graag geslapen, ben niet echt van de vroegste vogels dus dat was wel heel zwaar voor mij! Ik ben slaapwandelent in de auto gestapt met mijn kussen onderen mijnen arm, en heb mijn slaapritueel daar lekker voort gezet!
Af en toe werd ik zo half slaapdronken wakker en ik herinner me dat er voor 5 uur 's morgens echt al veel mensen op de baan waren... waarschijnlijk omdat het dan nog niet zo warm is...
Op een bepaald moment weet ik dat we overal langs de weg chipa-kraampjes tegen kwamen!
Ik had al chipa gegeten hier zo in Paraguay he... maar kvond da maar raar als ontbijt...
Ma had groten honger dus ik dacht... 'k ga dat toch eens proberen zo... hah, zo lekker dat dat is!
Heb nen helen groten verorbert! En gesmaakt dat da heeft! Ik zal er een paar meebrengen naar België om uit te delen ;)

Besten ik heb eigenlijk nog heel wat te vertellen maar dat is voor een beetje later :D
Ik ga nu naar onnozele Jos en Potolski kijken! Wat zou ik toch doen zonder al mijn zotte vrienden daar heel ver weg zo he!? Ik mis jullie... en wat de kousen betreft! Christian gij weet toch als geen ander da ik die dingen zowat niet aan mijn voeten krijg! Een Paulien als ik gaat levenslangs blootsvoets! Chau chau tqm!! Pulini!