vrijdag, oktober 22, 2010

20 oktober 2o1o..om 10u30 's ochtends (15u30 in Belgie) zet ik voor de zevende keer weer mijn eerste stappen op Paraguayaanse bodem..
De reis verliep vlot, geen stakingen of andere dingen die roet in het water gooiden..buiten de TGV die een kwartiertje vertraging had en de 5 ipv 2 kilo die ik moest bij betalen voor een te zware valies ging alles goed..zoals gewoonlijk lag ik al te slapen nog voor het vliegtuig goed en wel was opgestegen en werd ik pas wakker enkele minuten voor het landen..gelukkig, want geloof het of niet, vliegen vind ik echt maar niks.. 12 uur lang zittend slapen en helemaal niets mogen/kunnen eten..pff, er zijn leukere dingen hoor.. Maar dan denk ik 'nja Paulien, ge had u maar zo geen ver lief moeten zoeken he!'
Na nog een halfuurtje wachten op valiezen en douane kan ik eindelijk die deur door.. huilend ben ik in Oscars armen gevallen..emotioneel zat en zit het nog steeds hoog bij mij dezer dagen..
Mijn hele lijf zit ook vast van het sjouwen met al mijn handbagage (de rugzak alleen al woog 15 kilo en dan had ik nog vanalles vast!) en waarschijnlijk ook de spanning van het weerzien enzo..

Raar maar waar, het regent =) ok, het is wel 25 graden buiten maar nat..
Het tweede (na Oscar) waar ik meestal aan denk als ik aankom is de honger die ik al heel de reis probeerde te negeren. Bij Oscar thuis kunnen we meteen aanschuiven aan tafel..tot mijn grote verrassing zijn ze weer allemaal op dieet..(zoals altijd dus =p , alleen is het steeds een ander dieet)
Ik weet meteen weer waarom ik jullie vroeg jullie lekkerste en origineelste recepten aan me mee te geven! En ik kan niet wachten om in de keuken te beginnen!!

Ik voel dat ik wat tijd nodig zal hebben om te acclimatiseren, meer dan gewoonlijk, maar het gaat. Oscar is echt ontzettend lief voor me en begrijpt mijn emotionele toestand, het is fijn om te voelen dat ik er niet alleen voor sta maar dat we dit samen doen..
Ik mis thuis.. ja, nu al..het gevoel is ineens heel anders nu ik niet precies weet wanneer ik terug ga.. maar het doet me goed van jullie te horen..houden zo =)

tot gauw en liefs, Paulien

1 Comments:

Anonymous Jemimah said...

Hey Paulien! Super dat de reis zo goed is verlopen en dat je nu lekker mag blijven in Paraguay! Ik vind het leuk te horen hoe je het stelt, dus blog zeker verder!!!! :) Dikke knuf en veel zegen bij het terug aanpassen!!!!

liefs Jemimah

23 oktober, 2010 06:57  

Een reactie posten

<< Home