Dinsdag 12 december 2006, dag :D

Ik zou wel eens willen weten wie die goede teller is! Want we zijn weeral een paar daagskes verder en ik ben te moe om nog maar de moeite te doen en te tellen welke dag vandaag is...
Die warmte pakt op mij... soms als ik te lang ergens binnen ben voel ik het zelfs aan mijn longen en kan ik amper ademhalen... wat ik ook nog nooit meemaakte in mijn leven zijn zweetdruppeltjes op mijn gezicht :s nu heb ik er praktisch alle dagen van!
Het moe zijn is puur door de warmte... want zoals als u waarschijnlijk al denkt, heel veel steek ik hier nu ook niet uit! Het beste wat je kan doen is... NIETS! Zelfs van liggen in de hangmat met een boek krijg je me al aan het zweten!

Nu andere koek! Buiten is er een storm aan de gang! 't Is nog steeds wel snikkeheet maar ik vind die tropische stormen hier echt wel heerlijk! Zo een keer veranderen van weerke!
De regen komt hier echt met bakken uit de hemel, er staat een wind van 'k ga u gaan hebben, bliksem en donder.... echt schoon om naar te kijken...
Het enigste nadeel is... we zijn in Paraguay! Dus die dingen gaan hier wel vaker gepaard met elektriek die wegvalt! En nie plaatselijk maar heel Paraguay!!! :) We zijn nu dinsdag en ik denk dat we er op 1 week tijd al vier keer van gehad hebben! Kaarsjes tijd dus... echt gezellig ze... alle ik vind dat toch... das zo keer iets anders zo...
Als het in België te veel regende dan kreeg ik na een paar dagen een heel erge down in mijn emotionele curve. Hier wordt ik overspoeld door... nja, in de eerste plaats water maar dan qua emoties... bangheid, blijheid, nieuwsgierigheid,spannendheid,wildheid.... :D heel veel adrenaline!!! Toen vorige vrijdag den boom van voor het huis neerknalde kreeg ik het helemaal!
Hehe, gelukkig op de straat en geen gewonden... ik vond het fantastisch om gewoon te kijken en alles in me op te nemen! En dan in Villeta waar het echt pikke pikke donker is... nja zonder licht in heel Paraguay... :s nu jah, dan is de sterrenhemel echt helemaal op zijn mooist... 'k heb me vrijdag gezet met een paar kaarskes op de grond en ben begonnen aan een briefje voor Lene :) zoals in de oude tijden! Helemaal zoals ik het graag heb! Zo gesjellig gesjellig...

Jaja... Paraguay... hier zit je dan, aan de andere kant van de wereld, wel en niet helemaal alleen...
Ik zat al vaker met een vreemd gevoel afgelopen weken... geen dipje maar ik weet niet hoe ik het moet omschrijven... hier zijn ze, net als bij jullie waarschijnlijk, al even bezig met de kerstaankledingen. Alleen hier klopt het niet helemaal :s kerstmannen die met 45 graden over straat lopen, plastieken kerstbomen met veel te veel lichtgeflikker in den hof... het maakt dat je je een beetje vreemd voelt in je binnenste... gemis naar hoe het thuis zal zijn... waar jullie zijn... wat jullie doen... hoe zouden Jos en Potolski kerst vieren... wat zou er in hun pakje onder de boom zitten? In de hemel spelen de engelen drum en houden spektakel met de lichtjes...
Ik mis jullie... een beetje meer als normaal... heel veel dus...

Liefs, Paulien... x