Oh..ik zie net dat ik 20 oktober schreef.. Foutje, ik ben 21 oktober aangekomen =)
die jetlag zeker =p

xj

20 oktober 2o1o..om 10u30 's ochtends (15u30 in Belgie) zet ik voor de zevende keer weer mijn eerste stappen op Paraguayaanse bodem..
De reis verliep vlot, geen stakingen of andere dingen die roet in het water gooiden..buiten de TGV die een kwartiertje vertraging had en de 5 ipv 2 kilo die ik moest bij betalen voor een te zware valies ging alles goed..zoals gewoonlijk lag ik al te slapen nog voor het vliegtuig goed en wel was opgestegen en werd ik pas wakker enkele minuten voor het landen..gelukkig, want geloof het of niet, vliegen vind ik echt maar niks.. 12 uur lang zittend slapen en helemaal niets mogen/kunnen eten..pff, er zijn leukere dingen hoor.. Maar dan denk ik 'nja Paulien, ge had u maar zo geen ver lief moeten zoeken he!'
Na nog een halfuurtje wachten op valiezen en douane kan ik eindelijk die deur door.. huilend ben ik in Oscars armen gevallen..emotioneel zat en zit het nog steeds hoog bij mij dezer dagen..
Mijn hele lijf zit ook vast van het sjouwen met al mijn handbagage (de rugzak alleen al woog 15 kilo en dan had ik nog vanalles vast!) en waarschijnlijk ook de spanning van het weerzien enzo..

Raar maar waar, het regent =) ok, het is wel 25 graden buiten maar nat..
Het tweede (na Oscar) waar ik meestal aan denk als ik aankom is de honger die ik al heel de reis probeerde te negeren. Bij Oscar thuis kunnen we meteen aanschuiven aan tafel..tot mijn grote verrassing zijn ze weer allemaal op dieet..(zoals altijd dus =p , alleen is het steeds een ander dieet)
Ik weet meteen weer waarom ik jullie vroeg jullie lekkerste en origineelste recepten aan me mee te geven! En ik kan niet wachten om in de keuken te beginnen!!

Ik voel dat ik wat tijd nodig zal hebben om te acclimatiseren, meer dan gewoonlijk, maar het gaat. Oscar is echt ontzettend lief voor me en begrijpt mijn emotionele toestand, het is fijn om te voelen dat ik er niet alleen voor sta maar dat we dit samen doen..
Ik mis thuis.. ja, nu al..het gevoel is ineens heel anders nu ik niet precies weet wanneer ik terug ga.. maar het doet me goed van jullie te horen..houden zo =)

tot gauw en liefs, Paulien

I'm blogging again!

To blog (again) or not blog?? That was my question..
Al enkele weken zweeft het door mijn hoofd of ik nu weer zo gaan schrijven of niet.
Zou ik het wel bijhouden en regelmatig genoeg iets van me laten weten?? Zou het me lukken om echt te blijven schrijven?
Voor diegenen die ik achterlaat is het natuurlijk wel leuk om af en toe iets van me te lezen maar zeg nu zelf, vertelt u ook uw hele doen en laten op het internet?!
Ik denk dat de meesten daar eerder nee op zullen antwoorden..laat het bij deze dus duidelijk zijn dat ik heel graag af en toe iets post hier om jullie op de hoogte te houden over al mijn zuiderse avonturen =) maar ik zal het (hopelijk) sporadisch doen, zo ongeveer tweewekelijks... of maandelijks..ach, u ziet het wel wanneer ik update! ;)
Waar ik ook op voorhand mijn excuses al voor aanbied zijn de schrijffouten die er af en toe wel eens zullen tussen zitten. -dt enzo zijn nooit mijn sterkste kant geweest, meestal schrijf ik gewoon zonder er veel over na te denken..maar voor diegenen waarvan hun ogen beginnen te pieken (ja Lies, ik denk hierbij spontaan aan jou =p) bij het lezen van -dt -en andere dergelijke fouten; 'Sorry!!! ik ep ook geen laheronderweis gestudeerd e'
Nu trouwens het Spaans mijn dagelijkse taal zal worden vrees ik dat het soms ferm zal zijn =)
ik sta wel op voor correcties hoor ;) u mag me altijd duiden op het niet vergeten van mijn moedertaal!

Hoe zit het nu..
de meesten onder jullie weten het zo wel al ongeveer =)
ik vertrek..met (bijna) heel mijn hebben en houden, wat welgeteld 2 valiezen van elk 23 kilo en wat handbagage zijn..
ik vertrek..voor eeuwig en altijd? vragen de mensen dan.. =p en dan durf ik wel eens zeggen; 'ja, voor eeuwig!' Natuurlijk niet eeuwig..het klinkt zo alsof ik echt nooit meer terug kom ofzo..
ik vertrek wel voor lange, onbepaalde tijd..ik ga werken, wonen, trouwen..etc. in Paraguay =)
nee, we hebben nog geen planning opgesteld voor de komende 5 jaar..ik ga naar mijn geliefde en we beginnen daar..we zien wel wat er op ons pad komt..

20 oktober 2010 vertrek ik (hopelijk) met de TGV vanuit Brussel-Zuid naar het vliegveld van Charles De Gaulle in Parijs..daar neem ik dan rond 21u20 het vliegtuig naar San Paulo en van daaruit Asuncion!
Ik zei net vertrek ik HOPELIJK en ik hoop het echt hard dat er geen treinstakingen of Fransen zijn die er voor zorgen dat ik een weekendje Parijs zonder lief moet doen!
Maandag en dinsdag worden er bij ons allerlei stakingen gepland en van mij mogen ze die twee dagen doen wat ze willen maar WOENSDAG 20 oktober NIET!!! BEGREPEN??!!
Dan kom ik donderdag 21 oktober rond 10u10 plaatselijke tijd (14u10 Belgische tijd) aan in het zonnige Paraguay waar het dan zo'n 30 graden zal zijn!! =D

Ik kijk er naar uit..echt heel hard!! Vandaag, 16 oktober 2010, is het precies 5 maanden geleden dat ik, dat WE, Oscar en ik, afscheid moesten nemen van elkaar.. en het zou fijn zijn als dat de laatste keer is geweest toen..
We kijken er beiden naar uit om samen te zijn zonder krampachtig te moeten af tellen naar het moment dat we weer gescheiden worden van elkaar. Het is echt genoeg geweest.. =) nu gaan we voor 'altijd samen'!

Ondertussen probeer ik hier mijn valies te maken..ik weet alleen niet hoe er aan te beginnen =p
alle tips zijn welkom ;) ik ga maar weer eens verder proberen doen!
Hopelijk tot gauw!
liefs, Paulien