Zaterdag, 26 augustus 2006, dag 23

Gisteren:

Ik belde net met België...
Met mijn mama , dat was de eerste keer sinds al die tijd dat ik hier ben dat ik mijn mama's stem luid en duidelijk door de telefoon hoorde :)
En je kan niet geloven hoeveel deugd het doet om gewoon de stem van je moeder te horen...

Deze week maakten we het ultieme moment van stilte mee in de klas!
Het enige wat je nodig schijnt te hebben is een leerkracht die mij een stukje laat voorlezen in het spaans! :) Ik was zodanig onder den indruk van die stilte dat ik middenin een zin uitproestte:
'You were never so quiet before!' :) na mijn spaans redevoering over de Paraguayaanse economie kreeg ik van mijn klasje een daverend applaus! Ik lees al beter dan Juan ;) :p

Mijn spaans, dat vlot al wel :) ik kan al zeggen:
- Tia Bea, yo habita en Paraguay con mi neuvo mama, papa y hermanos!
- Tu lengua es celeste! (Uw tong is blauw!) :)

Nog wel veel meer ze maar te veel om op te noemen! We zullen wij wel nog eens een klapke doen ;) gij en ik! Goed?!

Un beso, Paulien

Ah, Jeff, speciaal voor u :) ik zat deze week weer op zo'n hobbeldebobbelbus in ineens stappen daar zo twee mannekes met een 'camisa roja' op en ze halen daar toch niet hun gitaarkes uit hunne broekzak zeker! Hah, ik kan u wel vertellen dat ik de hele tijd aan u moest denken :)
Jammer genoeg heb ik alleen geen pictuurke gemaakt :s maar dat doe ik de volgende keer wel!

Saludos a todos ;)